|
Derginin Adı:
|
Humanitas - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
|
|
Cilt:
|
2016/1
|
|
Sayı:
|
7
|
|
Makale Başlık:
|
LA CLASSIFICATION DES ADJECTIFS EN TURC: UNE NOUVELLE APPROCHE
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
TÜRKÇEDE SIFATLARIN SINIFLANDIRILMAS I: YENİ BİR YAKLAŞ IM
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
20.09.2016
|
|
Okunma Sayısı:
|
1
|
|
Makale Özeti:
|
Dans les grammaires traditionnelles du turc, les adjectifs sont en
général classés selon des critères sémantiques. Dans les grammaires
linguistiques, bien que les critères syntaxiques soient utilisés, ces critères
ne sont pas clairement exposés. Dans cet article, notre objectif est de faire
une classification des adjectifs en nous fondant sur des critères
syntaxiques, soit les critères de compatibilité et d’exclusion mutuelle de la
linguistique fonctionnelle. Après avoir présenté les différentes
classifications des grammaires traditionnelles et linguistiques, nous
proposons une autre classification en établissant trois classes : une classe
des adjectifs, une classe des modalités nominales et une classe des
cardinaux. Nous étudions également les adjectifs en syntaxe connective.
Le turc dispose de procédés syntaxiques variés dans les constructions
connectives attributives. La connexion directe est un procédé syntaxique
très courant. Les unités non verbales comme les adjectifs n’ont pas besoin
d’un verbe pour se connecter directement et reçoivent des modalités
prédicatives lorsqu’elles assument le rôle prédicatif. Dans la syntaxe
connective verbale, la connexion se réalise par l’intermédiaire d’un verbe
directement ou par l’intermédiaire d’un verbe et d’un connecteur. Les
verbes qui jouent un rôle dans l’attribution sont classés: verbes connectifs,
verbes nucléo-connectifs et verbes non connectifs. Enfin, nous présentons
les fonctions syntaxiques assumées par les adjectifs: la fonction
attributive et la fonction circonstancielle.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Türkçe geleneksel dilbilgisi kitaplarında, sıfatlar genellikle
anlambilimsel ölçütlere göre sınıflandırılmaktadır. Yapılan
sınıflandırmalarda sıfatlar iki ana sınıfa ayrılmaktadır: niteleme sıfatları ve belirtme sıfatları. Daha sonra belirtme sıfatları dört ayrı sınıfa
ayrılmaktadır: gösterme sıfatları, soru sıfatları, sayı sıfatları ve belgisiz
sıfatlar. Dilbilimsel dilbilgisi kitaplarında farklı bir sınıflandırma söz
konusu olsa ve sözdizimsel ölçütler kullanılsa bile bu sınıflandırmaya
neden olan ölçütler açık bir şekilde ifade edilmemektedir. Bu çalışmadaki
amacımız, sıfatları işlevsel dilbilimin bağdaşıklık ve karşılıklı dışlama
ölçütlerine göre sınıflandırmaktır. Geleneksel dilbilgisi ve dilbilimsel
dilbilgisi kitaplarında sıfatların nasıl incelendiğini ortaya koyduktan
sonra, farklı bir sınıflandırma yaparak sıfatlar sınıfı, sayılar sınıfı ve isim
kiplikleri sınıfı olmak üzere üç sınıf oluşturduk. Bu sınıfların hangi başka
sınıflarla ilişkiye girdiğini gösterdik. Sıfatların niteleyici bağıntılama
sözdizimindeki rollerini de inceledik. Türkçe, niteleyici bağıntılama
kuruluşlarında çeşitli sözdizimsel yöntemlere başvurmaktadır. Direkt
bağıntılama çok başvurulan bir yöntemdir. Sıfatlar, adlar gibi, direkt
bağıntılama yapmak için bir eyleme gereksinim duymazlar ve yüklem
görevi gördükleri zaman yüklem kiplikleri tarafından tamlanırlar.
Eylemsel bağıntılama sözdiziminde ise bağıntılama direkt bir eylem
vasıtasıyla ya da bir eylem ve bir bağlaç vasıtasıyla gerçekleşir.
Nitelemede rol oynayan eylemleri şu şekilde sınıflandırdık: bağıntısal
eylemler, çekirdek-bağıntısal eylemler ve bağıntısal olmayan eylemler.
Son olarak da, sıfatların sözdizimsel işlevlerini inceledik, niteleyici ve
tümleyen işlevleri olduğunu ortaya koyduk.
|