|
Derginin Adı:
|
Humanitas - Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
|
|
Cilt:
|
2013/1
|
|
Sayı:
|
1
|
|
Makale Başlık:
|
1960 AMERİKAN TİYATRO GRUPLARIVE POSTMODERN SAHNE DİLİ
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
AMERICAN THEATRE GROUPS IN THE 1960’S AND POSTMODERN STAGE LANGUAGE
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
8.09.2014
|
|
Okunma Sayısı:
|
5
|
|
Makale Özeti:
|
Bu çalışma, 1960’lı yılların Sivil Hak Hareketleri’yle ortaya çıkan
farklı seslerin ve gelişen ilk postmodern söylem örneklerinin çağdaş
Amerikan sahnesinde yansıması üzerinedir. 1960’lı yıllarda Sivil Hak
Hareketleri’yle Amerika’da politik gerilim tüm ülkeyi etkisi altına alır.
Tiyatro yazarları ve eleştirmenler değişen algılar ışığında sahnede yeni
seslere yer verme gerekliliği duyarlar. Bu amaçla 1960’lı yıllarda kurulan
çeşitli tiyatro grupları (Open Tiyatro Grubu, Living Tiyatro Grubu ve
Performance Grubu) ileri teknoloji kültürünün yarattığı küresel kargaşa
içinde korku duyan ve ümit bekleyen insanı söze ve performansa dayalı
yeni konuşma biçimleriyle yansıtmayı amaçlarlar. Öncü ve deneysel
olarak tanımlayabileceğimiz yeni tiyatro grupları içinde üretilen oyunların
çoğunluğu, pop ve kitle kültürleri, meta-söylem, öznel sesler ve kendine
dönüş yaşayan karakterler gibi konuları ele alır. Ayrıca bu oyunlar,
sıradan insanın sağduyusunu toplumsal söyleme dönüştürerek, sıradan
olarak tanımlanan söylemi toplumsal eleştiri ve yeni politik ses
konumunda sunar. Değişik kültürel ve kişisel görüşlerine rağmen bu
tiyatro gruplarından çıkan Sam Shepard, Megan Terry, Maria Irene
Fornes, Spalding Gray, Karen Finley gibi yazar ve sanatçılar, Richard
Schechner, Joseph Chaikin gibi yazar ve tiyatro teorisyenleri kendilerini
farklı toplumsal ve kültürel seslerin sahnede yansıtılmasına adarlar.
Amerikan tiyatrosundaki konumları farklı olsa da, bu yazarların temel ilgi
alanları, modern dünyanın insan üzerinde yarattığı küresel sorunlara karşı
eleştirel görüş sunmaktır diyebiliriz. Bu eleştirel görüş, yazarların
yarattığı postmodern sanatın artık tarihselleşen ve öyküleşen yapıtlarında
yansımaktadır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
This paper is intended to focus on the early development of
postmodern discourse used in contemporary American drama as well as
on the diversity of voices that dramatists reflected after the Civil Rights
Movement of the 1960s. With the Civil Rights Movement in the 1960s,
political tensions across the country reached an intense degree. Theatre
practitioners and critics felt the need to redefine their art form in the new
context of the diversity of voices on stage. Diverse theatrical groups
(Open Theatre, Living Theatre, Performance Group) that emerged in the
early 1960s attempted to devote themselves to new voices with new ways
of communication arising from verbal and non-verbal gestures and
performance in vivid scenes that identified the image of man in a hightechnology
culture with his fears and hopes in the currents of global
chaos. Most of the prominent plays written after 1960s in the pioneering
and experimental theatre groups, reflect the problems of pop and mass
cultures, meta-discourse, subjective voices and self-reflexive characters.
Thus, the plays produced in the new theatre groups elevate the common
sense of ordinary individuals to the centre stage of public discourse as
both social critics and innovative political voices. The playwrights, and
performance artists despite cultural and personal differences in
perspective, such as Sam Shepard, Megan Terry, Maria Irene Fornes,
Spalding Gray, Karen Finley, and writers and theatre theorists such as
Joseph Chaikin, Richard Schechner have all committed themselves to
drama that reflects the voices of diversified social and cultural lives. The
degree of their success varies, but they are heavily concerned with global
problems in the postmodern world. This critical vision is expressed in the
ongoing creation of their texts, historicized and narrativized through
postmodernism.
|