|
Makale Özeti:
|
Dil düzeyi alıcıya kendimizi ifade etme biçimidir. Teklifsiz, günlük ve üst düzey dil kullanımı olmak üzere başlıca üç temel ulamdan oluşur. Söz dağarcığı, yazım, dilbilgisi, deyimler, sözdizimi hatta fiil çekimi dil düzeylerine bağlı olarak değişim gösterir. Çalışmamızda, dil düzeylerini, içeriklerindeki katı teatral kurallara uymanın uzun bir süre geçerli olduğu klasik iki tür olan komedi ve trajedide inceledik. Söz konusu yapıtlar gözlemlerimizi güçlendirmişlerdir. Komedi türünde Molière’in biri sadakatsiz bir kişiliği konu alan Dom Juan, diğeri kızların eğitimi üzerine yazılmış olan Les Femmes Savantes isimli iki tiyatro oyunu üzerinde durduk. Klasik trajedi türünde ise tercihimiz Corneille’in Le Cid’i ile Racine’in Phèdre’i yönünde olmuştur. Çalışmamızda komedide dil düzeylerini incelemeden önce tiyatroda oldukça baskın bir niteliğe sahip olan dil düzeyleri ve dolaylı olarak da sahnede kullanımları üzerinde duracağız. Araştırmamızı klasik trajedide kullanılan dil ile tamamlayacağız. Bu yolla yabancı dil olarak Fransızcanın öğretiminde dil kazanımının farklı dil düzeylerinde nasıl gerçekleştirilebileceğine ilişkin kimi öneri ve yaklaşımlarda da bulunabilme olanağına sahip olacağız. Böyle bir yaklaşım yalnızca dört temel dil becerisinin öğretiminde değil, aynı zamanda söz dağarcığı, dilbilgisi, ses bilgisi öğretiminde de etkin olacaktır. Öğrenen, sözdizimsel ve dilbilgisel yetilerini geliştirmekle kalmayıp çoğunlukla güçlük yaşanan pragmatik ve anlambilimsel düzlemde de gelişim kaydedebilecektir.
|