|
Makale Özeti:
|
Küresel vatandaşlık demokratik yaşam, siyasi okur-yazarlık, ahlaki sorumluluk,
sosyal katılım gibi kavramları da içeren çok geniş bir kavram olduğu
gibi özünde‘tarihsel empati’ kavramı bulunmaktadır. Tarihsel empati, geçmişte
yaşamış olan birini anlamaya çalışmak, bir başka deyişle “bir başkasının ayakkabısı
ile yürümeye çalışmaktır”. Buradaki önemli nokta, genel olarak savaşı ele
almak değildir; odak nokta, ‘tarihsel karakterler’dir. ‘’Geçmişteki tarihsel karakter
neden o anda, o şekilde davranmayı tercih etmiştir’’, önemli olan bunu anlamaya
çalışmaktır. Ancak bu şekilde tarihsel olayların, daha eleştirel ve gerçeğe
daha yakın değerlendirilebileceğine inanılmaktadır. Çanakkale Savaşları ve
Anzak Günü gibi önemli bir tarihi olay, bu bağlamda diğer ülkeler için güzel bir
örnek teşkil etmektedir çünkü Yeni Zelanda ve Türkiye, savaşmış olsalar dahi
kültürel bağını devam ettirmektedir. Belki de bunun en önemli nedeni, Gelibolu
Yarımadası üzerinde Anzak Mezarlığı’nın olmuş olmasıdır. Bu bağlamda, iki
ülkenin ortak noktası ‘Çanakkale Savaşları’dır. Aralarında savaş olmuş olan iki
ülke açısından, aynı konunun nasıl işlendiği merak edilmektedir. Her iki ülkeyi
de ilgilendiren bu önemli konu hakkında, karşılaştırmalı çalışmaların yapılmamış
olması çok büyük eksiklik olarak görülmektedir. Bu nedenle bu araş-
tırmada, karşılaştırmalı çalışmalara dayanak oluşturabilecek düzeyde, her iki
ülkenin eğitim programları incelenmiştir. Araştırmada, tarama modeli kullanılmış
ve elde edilen veriler, içerik analizi ile değerlendirilmiştir. Bu bağlamda
her iki ülkenin eğitim programlarında ‘barış eğitimi, tarihsel empati, küresel
vatandaşlık’ kavramlarının nasıl ele alındığı değerlendirilmiş ve karşılaştırma
yapılmıştır.
|