|
Makale Özeti:
|
Anadili öğretimi sürecinde ders kitapları, Türkçe dersinin amaçları ile öğrenme alanları ve sınıflara göre kazanımların gerçekleştirilmesinde büyük bir görev üstlenmektedir. Bu kitaplar yazınsal metinlerle kuruludur. Bu anlamda çocuğun zihin, dil ve sosyal gelişimine uygun metinler ve metin türleri önemlidir. Problem tümcesi; “ilköğretim 6., 7. ve 8. sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan öykü türündeki metinler, çocuk yazınının temel ilkeleri bağlamında kurgulanabilmiş midir?” olan araştırmada, söz konusu öyküler şu başlıklarda incelenmiştir; İzlek (tema), konu, dil ve anlatım, kahramanlar, ileti, çevre, eğitsel ilkeler. Araştırmanın amacı; ilköğretim 6., 7. ve 8. sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan öykü türündeki metinlerin kurgularının çocuk yazınının temel ilkelerine uygunluğunu incelemektir. Araştırma, literatür taraması modelindedir. Veriler yorumlanırken betimsel analiz yapılarak derlenen bilgiler ışığında sonuçlara ulaşılmıştır. Araştırmada durum belirlemesi yapılacağından evren ve örneklem seçimine gidilmemiştir. Araştırmanın sonucunda, öykülerin genel yapısının, çocuk yazınının temel ilkelerini göz önünde bulunduran bir yaklaşımla kurgulandığı belirlenmiştir. İncelenen 6 öykü metni çocuğun ilgi ve gereksinimlerini büyük ölçüde karşılayabilir özellikte olsa da, sayıca azdır. Öykü metinlerinin sayıları arttırılabilir ve görsel öğelerden yararlanma, daha bilinçli düzeyde gerçekleştirilebilir. Çocuk yazını alanında, Türkçeyi başarılı biçimde kullanan, her çocuğun anlam evrenine uygun, çok sayıda eser varken, Türkçe ders kitaplarında kullanılan metinlerin sayıları arttırılmalı ve çocuğun anlam evrenine, gerçekliğine uygun metinlere daha çok yer verilmelidir. Yalnızca öğüt veren, çocuğun duyma, düşünme, düş kurma becerilerini geliştirmeyen metinlerden özellikle uzak durulmalıdır. Türkçe dersleri tek kaynağa bağlı olarak yürütülmemelidir. Asıl önemli olan, çocuğun iyi yapıtlara ulaşmasını sağlamaktır. Türkçe ders kitaplarındaki metinler bu amacı gerçekleştirebilmelidir.
|