|
Makale Özeti:
|
Araştırmanın genel amacı öğrencilerin sahip oldukları öğrenme stillerini belirlemektir. Bu genel amaç çerçevesinde öğrencilerin öğrenme stillerinin cinsiyet, anne-baba öğrenim durumu, evde internet ve çalışma odasının bulunması, destek eğitimi alma değişkenleri açısından anlamlı bir farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Araştırmanın çalışma evrenini, 2015-2016 eğitim-öğretim bahar yarıyılında Ankara ili Çankaya ilçesinde bulunan Hacı Ömer Tarman Anadolu Lisesi 9.sınıfta öğrenim gören 156 öğrenci oluşturmaktadır. Tüm 9. Sınıf öğrencileri araştırmaya dâhil edilmiştir. Araştırmada öğrencilerin öğrenme stillerini belirlemek amacıyla Otrar (2006) tarafından geliştirilen 99 maddelik, “Marmara Öğrenme Stilleri Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde aritmetik ortalama, bağımsız gruplar t-testi, Mann Whitney U testi, tek yönlü varyans analizi ve Kruskall Wallis H testleri uygulanmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin sosyal etkileşimle çalışma tercihlerinin yüksek olduğu, dokunsallık, görsellik öğrenme stilinin işitsel stile göre daha çok tercih edildiği belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin sebatkârlık tercihlerinin yüksek olduğu, otorite eşliğinde çalışmayı tercih etmedikleri ve daha çok öğleden sonra ya da akşamları çalışmayı tercih ettikleri görülmüştür.
|