|
Makale Özeti:
|
Öğretmen yetiştirme tarihsel süreç içerisinde çok önemli bir alan oluşturmuştur. Ancak öğretmenlerin
nerede, nasıl ve kimler tarafından yetiştirileceği de hep tartışma konusudur. Bunun nedeni, eğitimin,
sistemin önemli bir değiştirme ve dönüştürme gücünü oluşturmasıdır ve bu gücün en önemli unsuru da
öğretmendir. Bu sebeple öğretmen yetiştirme politik bir konudur. Türkiye de öğretmen yetiştirme
politikaları yüz yılı aşkın bir deneyime sahip olmasına rağmen öğretmen yetiştirme modeli süreklilik arz
eden bir özellik göstermemektedir. Ülkemizde öğretmen yetiştirme sürecinde farklı öğretmen yetiştirme
uygulamaları görülmüştür. Bu modellerden biri de, pedagojik formasyon programlarıdır. Pedagojik
formasyon programları, bazen sistemden kaldırılmış kimi zaman da yeniden uygulamaya konmuştur.
2015 yılına gelindiğinde ise uygulamaya yoğun bir şekilde devam edildiği görülmektedir. Bu araştırma,
Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesi Pedagojik Formasyon Eğitimi programında öğrenim gören
öğrencilerin pedagojik formasyona ilişkin algılarını, nitel görüşme tekniğiyle ortaya çıkarmayı
amaçlamaktadır. Araştırma, nitel yöntemini esas alan var olanı betimlemeyi amaçladığından tarama
modelindedir. Araştırmada görüşme tekniği kullanılmıştır. Bu araştırmada, nitel araştırmalarda kullanılan
nitel görüşme desenlerinden “maksimum çeşitlilik” örneklemesine başvurulmuştur. Araştırmanın çalışma
grubunu; 2014-2015 öğretim yılında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesinin Eğitim Bilimleri
Bölümü bünyesinde sürdürülen Pedagojik Formasyon Programı kapsamında gönüllülük çerçevesinde
görüşülen 29 öğrenci oluşturmuştur. Pedagojik formasyon eğitimi alan katılımcıların, bu eğitimi almanın
öğretmen olmayı kolaylaştıracağını düşündükleri ve katılımcıların bir kısmı verilen eğitimi yeterli ve
geliştirici bulurken diğerleri ise programı yetersiz ve gereksiz bulmaktadırlar.
|