Makale Özeti:
|
Öğretmenin, eğitimde başarıyı etkileyen değişkenler arasında önemli bir yeri vardır, öğretmen eylemleri ise bu etkinin en kuvvetli göstergesidir. Eylemlerin, birtakım bilişlerin yansımaları olduğu düşünüldüğünde, ‘öğretmen bilişi’ konusu, eğitim araştırmalarında incelenen önemli bir değişken olarak ortaya çıkmaktadır. Bu bağlamda, bu nicel çalışmanın amacı, İngilizce öğretim elemanlarının, dil yeteneğine, dil öğrenmede önceliklere ve dil öğrenmeye yatkın öğrenci tipine ilişkin bilişlerini ve bu bilişleri etkileyen değişkenleri incelemektir. Araştırmanın örneklemi, Ankara ilinde bulunan 15 farklı yükseköğretim kurumunda görev yapmakta olan 606 İngilizce okutmanından oluşmaktadır. Veriler, anket yoluyla toplanmış, betimleyici ve çıkarsamalı istatistik yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmanın betimsel sonuçları, katılımcıların, dil öğrenme sürecinde çevrenin önemini vurgulayan etkileşimci bir görüşe, dil beceri ve alanlarının gerçek hayattaki işlevlerine öncelik veren performans odaklı bir yaklaşıma, dil öğrenen bireyler için kendi kurallarını oluşturup, kendi önceliklerine karar verebilen kural koyucu öğrenci tercihine daha yatkın olduklarını ortaya koymuştur. Çıkarsamalı analizler ise, yaş, deneyim ve akademik geçmiş gibi değişkenlerin, katılımcıların dil öğrenme süreçlerine ilişkin bilişleri üzerinde anlamlı farklılıklar yarattığını göstermiştir. Çalışmada elde edilen bulgular yoluyla, öğretmenler ile hizmet-öncesi ve hizmet-içi öğretmen eğitiminden sorumlu diğer paydaşlar için öneriler sunulmuştur.
|