|
Derginin Adı:
|
Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi
|
|
Cilt:
|
2013/11
|
|
Sayı:
|
2
|
|
Makale Başlık:
|
TÜRK ŞİİRİNDE NAZİRE GELENEĞİ VE KUL HİMMET’İN ŞİİRLERİNDE NAZİRECİLİK
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
NAZİRE TRADITION IN TURKISH POETRY AND NAZİRECİLİK IN POEMS OF KUL HİMMET
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
1.09.2013
|
|
Okunma Sayısı:
|
2
|
|
Makale Özeti:
|
Nazirecilik Türk Edebiyatının en eski geleneklerinden biridir. Bu gelenek hem Divan edebiyatında hem de Halk edebiyatında çoklukla uygulanan bir şiir yazma şeklidir. Her şair, çağdaşı ya da kendinden önce yaşamış usta şairlerin çok beğendiği şiirlerini taklit ederek benzerini yazmak ister. Bu şiirlere nazire söylemek / yazmak aynı zamanda kendi şairlik gücünü de ortaya koyacağı için önemlidir. Türk şiir geleneğinde bir şairin şiirlerine nazir yazmak onun sevildiğini göstermesi açısından da ayrı bir öneme sahiptir. Makale konumuz olan Kul Himmet de döneminde çok sevdiği halk şairlerinin bazı şiirlerine nazire yazdığı gibi kendisinin birçok şiirine de nazire yazılmıştır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
“Nazirecilik” is one of the oldest traditions of Turkish literature. This tradition is a poem writing technique that is commonly used in both Divan literature and folk literature. Each poet wants to imitate his favourite poems of great poets who lived before him and produce similar ones. Writing nazires for these poems is important, because at the same time, it shows the imitator’s power of poesy. In Turkish poem tradition, writing nazire for poems of a poet is also important, because it proves the popularity of the imitated poet. Kul Himmet, who constitutes the subject matter of this article, also wrote nazires to some poems of his favourite folk poets and many nazires have been written for his poems by others.
|