image.jpg

Derginin Adı: iojes
Cilt: 2016/8
Sayı: 3
Makale Başlık: The Relationship between Academic Procrastination and Hopelessness Perceptions of Primary School Teaching Department Students
Makale Alternatif Dilde Başlık: Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrencilerinin Akademik Erteleme ile Umutsuzluk Algıları Arasındaki İlişki
Makale Eklenme Tarihi: 21.01.2017
Okunma Sayısı: 3
Makale Özeti: The aim of the study is to determine the relationship between academic procrastination and hopelessness perceptions of primary school teaching department students. Target population of the study was 431 students studying at Abant İzzet Baysal University, Education Faculty, Primary School Teaching Department in 2015-2016 academic year. %19,3 of the students participated in the study group were 1st grade students, % 24,6 were 2nd grade students, % 27,8 were 3rd grade students and 28,7 were 4th grade students. %78,9 of the students were females and % 21,1 were males. The data were collected through “Academic Procrastination Scale” developed by Çakıcı (2003), and “Hopelessness Scale” developed by Beck, Weissman, Lester and Trexler and whose validity and reliability was studied by Seber, Dilbaz, Kaptanoğlu and Tekin (1993) and then reliability study was conducted by Durak and Palabıyıkoğlu (1994). In order to analyze the data percentage and frequency values, mean and standard deviation scores were calculated and Pearson Correlation Moments Coefficient scores were calculated. In the study it was found out that the perception of academic procrastination of primary school teaching department students is at a “high” level. Hopelessness perceptions of primary school teaching department students is at “moderate hopelessnes” level. At the end of the study it was found out that there is a low and positive relationship between academic procrastination and hopelessness perceptions. The more the students have hopelessness perception the more they have academic procrastination perception.
Alternatif Dilde Özet: Bu araştırmanın amacı; Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı öğrencilerinin Akademik Erteleme ve Umutsuzluk algıları arasındaki ilişkiyi saptamaktır. Araştırmanın çalışma evrenini, 2015-2016 öğretim yılında Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalında öğrenim gören toplam 431 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın çalışma grubunda yer alan öğrencilerin %19,3’ü 1.sınıf, % 24,6’sı 2.sınıf, % 27,8’i 3.sınıf ve % 28,7’si ise 4.sınıftır. Öğrencilerin %78,9’u kız ve % 21,1’i erkektir. Araştırma verileri, ölçeklerle toplanmıştır. Araştırma verileri öğrencilerden Çakıcı (2003) tarafından geliştirilen “Akademik Erteleme ölçeği” ve Beck, Weissman, Lester ve Trexler tarafından 1974 yılında geliştirilen, geçerlik ve güvenirlik çalışması Seber, Dilbaz, Kaptanoğlu ve Tekin (1993) tarafından yapılan daha sonra Durak ve Palabıyıkoğlu (1994) tarafından geçerlik çalışması yapılmış “Umutsuzluk ölçeği” ile toplanmıştır. Verilerin analizinde, öğrencilerin akademik erteleme ve umutsuzluk algılarını belirlemek amacıyla; yüzde, frekans, aritmetik ortalama, standart sapma gibi betimsel istatistik kullanılmıştır. Öğrencilerin Akademik erteleme ve umutsuzluk algılarını arasındaki ilişki ise korelasyon analizi ile incelenmiştir. Araştırmada Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrencilerinin akademik erteleme algıları “yüksek” düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrencilerinin umutsuzluk algıları “hafif umutsuzluk” düzeydedir. Araştırmada öğrencilerinin akademik erteleme ve umutsuzluk algıları arasında düşük düzeyde pozitif yönde bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı öğrencilerinin umutsuzluk algıları arttıkça akademik erteleme algıları da artmaktadır.

PDF Formatında İndir

Download PDF