|
Derginin Adı:
|
Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
|
|
Cilt:
|
2017/1
|
|
Sayı:
|
37
|
|
Makale Başlık:
|
FRANSA MİLLÎ KÜTÜPHANESİNDEKİ CÖNKLERDE ÂŞIK ÖMER ADINA KAYITLI ŞİİRLER
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
POEMS REGISTERED IN ÂŞIK OMER’S NAME IN THE CONKS AT THE FRENCH NATIONAL LIBRARY
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
9.08.2017
|
|
Okunma Sayısı:
|
1
|
|
Makale Özeti:
|
17. yüzyıl, Türk Halk Edebiyatı’nın gelişme seyri açısından bir dönüm noktası olarak kabul edilmektedir. Bu yüzyıl özellikle adeta saz şairlerinin yıldızlarının parladığı bir dönem olmuştur. Genelde çeşitli askerî sınıflar arasından yetiştiklerini bildiğimiz saz şairleri, orduyla birlikte İstanbul’a uzak serhat boylarında çeşitli mekânlarda ve meclislerde bulunmuşlar, halka hitap eden şiirler söylemişlerdir. Söz konusu yüzyılda âşık tarzı halk şiir denilince akla gelen üç büyük şair Karacaoğlan, Gevherî ve Âşık Ömer’dir. Her üç şair de halk arasında rağbet görmüş şiirleri beğeni toplamıştır. Özellikle bir divan tertip etmesi ve birçok nazım türünde şiir yazmasının yanı sıra şiirlerinin miktarı bakımından da mukayese edildiğinde Âşık Ömer’in diğer iki şaire göre ön plana çıktığını söyleyebiliriz. Türk saz şiirinin en büyük şairlerinden sayılan Âşık Ömer’in divanı 2010 yılında yayımlanmıştır. Söz konusu eserde şairin 1455 şiiri yer almaktadır. Ancak şairin 2000’den fazla şiirinin olduğu tahmin edilmektedir. Bu makalede Fransa Millî Kütüphanesinin Türkçe Yazmalar Bölümündeki mecmualar ve cönkler taranmış, cönklerde şairin yayımlanmış divanında bulunmayan on beş şiiri tespit edilerek Latin harflerine aktarılmıştır. Böylece Âşık Ömer’in divanına küçük de olsa bir katkı yapılmıştır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
The 17th century is regarded as a turning point with respect to the developmental process of the Turkish Folk Literature. That century was a period when especially minstrels were in the ascendant. Minstrels, or poet singers, who are known to have come from among various military classes, travelled together with the army to various places and gatherings far from Istanbul, addressed people and read poems. Three prominent poets from that period whose names spring to mind when it comes to folk poetry in the style of minstrels are Karacaoğlan, Gevherî and Âşık Ömer. All these three poets found favor with the public and their poems won recognition. We can say that Aşık Ömer comes into prominence compared to the other two poets especially due to the fact that he collected his poems in a divan, wrote poems in various kinds of verse and wrote amply. The divan of Aşık Ömer, who is regarded as one of the greatest of Turkish poet-singers, was published in the year 2010. The work in question contains 1455 poems of the poet. However, the poet is estimated to have more than 2000 poems. In this article, poetry journals and cönks at the Turkish Manuscripts Department of the French National Library (Bibliothèque Nationale de France) were investigated and in these cönks, fifteen poems of the poet which had not been included in his divan were found. These poems were transcribed in the Latin alphabet, thereby making a small contribution to Âşık Ömer’s divan.
|