|
Derginin Adı:
|
dumlupınar üniversitesi sosyal bilimler derggisi
|
|
Cilt:
|
2017/1
|
|
Sayı:
|
53
|
|
Makale Başlık:
|
HEIDEGGER’DE DASEIN’IN VARLIĞI VE ZAMAN MESELESİ
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
BEING OF DASEIN AND TIME PROBLEM IN HEIDEGGER Abstract
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
10.08.2017
|
|
Okunma Sayısı:
|
3
|
|
Makale Özeti:
|
Heidegger Klasik felsefe geleneği olarak adlandırdığı Batı metafizik geleneğinin varlığın ‘nedir’liğine takılarak varlığın anlamının üstünün örtülmesini varlığın krizi olarak görür. Bu kriz felsefenin Platon-Aristoteles çizgisinden beri gelen ve Descartes’ın Kartezyen düşüncesiyle temellerini sağlamlaştıran bir gelenek olarak Alman idealistleriyle doruk noktasına ulaşmıştır. Bu krizde gelinen son noktada varlığın aşkın (transendent) ilan edilimi ve zamanın varlıktan soyutlanması, insanın varlıkla arasındaki bağın koparılışına neden olduğu gibi, varlıkla insan arasındaki bağın da koparılışına sebebiyet vermiştir. Bu koparılışla varlık, zamandan yoksun kılınmış, zaman ise ontik alanla kurulu bir mahal olarak anlaşılmıştır. Bu doğrultuda insanın dünyada insan olma olanağı olarak Dasein’ın varlığının anlamı ile ilişkinin kurulamayışı, onun zamanıyla olan bağının da kurulamayışına bağlı olarak bir ‘düşünme’ meselesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu, Batının düşmüş olduğu ontoloji karşısında epistemolojiyi önceleyen bir düşünüşün tezahürüdür. Bu bağlamda varlığın anlamını yeniden sormak, varlıkla insan arasındaki bağın ‘zaman’la tesis edilmesi olacağı gibi ontolojiyi önceleyen düşünmenin de ihtiyatlı bir tavrı olacaktır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Heidegger understand as the crisis Being that is covered up meaning in the Western metaphysical tradition which definites classical philosophy tradition that was focused on the question ‘what’ of Being. This crisis have reached to top with German idealists which have came from the Plato-Aristotle of philosophy line and Descartes grounded with cartesian thought this. The last point reached in this crisis, to be announced that transcendent of Being and to isolation time from Being have caused both the be breaken of man’s bond with his Being and of Being bond with man. Being as a result of the break of the bond is deprieved of time, time is understood as a in structure that is established ontic. İn this direction non-estaplishment of relationship with meaning Being of Dasein who is possibility of man as possibility of Being human appearences as a matter of ‘thinking’. This appeares a thought that precedes epistemology in the face of ontology that is defended by Western tradition. İn this regard to ask again fort he meaning of Being will be a prudent attitude that is a thought that precedes ontology in the face of epistemology. So, The linking between Being and man will be established with ‘time’.
|