Makale Özeti:
|
Ego sağlamlığı risk faktörlerine rağmen olumlu gelişme eğilimi olarak tanımlanmaktadır. Çocuğun gelişimi açısından risk oluşturan faktörler ve bu risk faktörlerine rağmen gelişimini olumlu devam ettirebilmesine olanak veren koruyucu faktörler bireysel, ailesel ve çevresel boyutta ele alınmaktadır (Brown, Barbarin ve Scott, 2013; Gizir 2007). Okul öncesi dönem çocuklarla ego sağlamlık düzeyini etkileyen değişkenleri inceleyen Türkiye’deki araştırma sayısı oldukça sınırlıdır. Bu nedenle araştırmanın amacı, 50-72 aylık, okul öncesi eğitim kurumlarına devam etmekte olan çocukların ego sağlamlık düzeylerinin yaşlarına, cinsiyetlerine, anne-baba yaşlarına, anne-baba eğitim düzeyine, sahip oldukları kardeş sayılarına ve evde bakıcı olup olmamasına göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmek olarak belirlenmiştir. Araştırma betimsel tarama modelinde tasarlanmıştır. Veriler 2015-2016 eğitim-öğretim yılında, okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların annelerinden toplanmıştır. Araştırmada yaş ortalaması 65.03 ay olan 775 çocuğa ulaşılmıştır. Araştırmaya katılan çocukların 397’si kız 378’i ise erkektir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Eisenberg ve arkadaşları tarafından 1996 yılında geliştirilen ve Önder ve Gülay-Ogelman (2011) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Ego Sağlamlığı Ölçeği (Anne Formu) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre çocukların ego sağlamlık düzeyleri cinsiyet açısından değerlendirildiğinde kızlar lehine anlamlı bir fark elde edilmiştir. Diğer değişkenlerin ego sağlamlık düzeyi üzerindeki etkisi ise istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır.
|