Makale Özeti:
|
Sözlü Türkçenin (yüksek sesle okuma ve kendiliğinden konuşma) ezgisine ilişkin yaklaşımımız P. Martin'in Artımlı Yığılım Bitiştirme (SCI) modeline dayanmaktadır. Bu çalışmadaki temel savımız, en küçük bürünsel sözcüklerin farklı düzeylerde aşamalı bir yapı biçiminde düzenlendikleridir. Ancak, ölçülü-özerkparça modelin aksine SCI modelindeki aşamalı yapı yalnızca sınır tonlarını değil, vurgulu seslemler üzerindeki bürünsel eğrileri de içeren bir dizi düzeneğe dayanmaktadır. Bu durum, ilgili bürünsel sözcükleri ve vurgulu seslem özelliklerini belirleyebilmek için sözlü Türkçedeki sözlüksel ve dilbilgisel birimlere ilişkin doğru kuralları elde etmeyi gerektirmektedir. SCI modeli, bu ezgisel eğrilerin rasgele bir dağılım sergilemediğini, aksine bu eğrilerin bürünsel aşamalı yapıyı gšsteren özel düzeneğin temelinde yattığını ileri sürtümsel özellikler sayesinde dinleyici konuşucunun amaçladığı bürünsel yapıyı yeniden oluşturabilmektedir. Bu süreçte, ardõşõk ezgisel eğriler algõlandõkça, genel bürünsel yapı devingen bir biçimde anlaşılmaktadır.
|