|
Derginin Adı:
|
Dergiabant
|
|
Cilt:
|
2018/2
|
|
Sayı:
|
12
|
|
Makale Başlık:
|
BİR FÂKİHİN TASAVVUF YORUMU: AKİFZÂDE’NİN MÜHİMMÂTU’S-SÛFİYYE ADLI MAHTÛT ESERİ
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
SÛFÎSM INTERPRETATION OF AN ISLAMIC JURIST: AKIFZÂDE'S MANUSCRIPT MUHIMMAT AL-SÛFÎYYE
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
15.01.2019
|
|
Okunma Sayısı:
|
1
|
|
Makale Özeti:
|
Osmanlı’nın son dönem ulemâsından Abdurrahim Akifzâde (v. 1232/1816-17), İstanbul’da kadılık ve müderrislik, Amasya’da ise müftülük yapmıştır. Resmi görevlerinden ötürü daha çok fâkih olarak bilinen Akifzâde’nin tasavvufa dair eserleri vardır. Bu makalede sûfîlerin önemsediği meseleleri içeren Mühimmâtu’ssûfiyye adlı eseri çalışılmıştır. Tartışma konusu olmuş bu meselelerde genelde ilk önce tasavvuf klasiklerine müracaat etmiş ve nakiller yapmıştır. Daha sonra zâhirî ilimleri merkez alarak kendi görüş ve yorumlarını belirtmiştir. Dolayısıyla Akifzâde’nin bu eseri, bir fâkih perspektifinde onun tasavvufî görüşlerini yansıtmak bakımından önem arz etmektedir. Bu bağlamda Akifzâde kelam, fıkıh ve akli deliller çerçevesinde sûfîlerin Ehl-i sünnet inancındaki konumunu savunmuştur. Bunu yaparken onları; Cebriyye, Hulûliyye ve Vücûdiyye (Panteizm) gibi Ehl-i sünnet dışındaki akımlardan ayrıştırma çabasına girmiştir
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Abdurrahim Akifzâde (d. 1816-17), one of the last period scholars of the Ottoman Empire, has been working as a judge (qadı) in Istanbul and as a mufti in Amasya. Because of his official duties, he is known more as a jurist (faqeeh). But his works on sûfîsm are noteworthy. In this article, his study Muhimmat al-sûfîyye which contains the topics that the sûfîs care about has been studied. While addressing the subjects, he first applied to classical studies. Afterwards, he gave his own opinions and comments by taking the Islamic sciences to the center. In this context, Akifzâde in the framework of the Islamic law and mental proof, defend the legitimacy of the sûfî’s in the belief in Ahl al-Sunnah. According to this, he entered into an effort to separate sûfîs from currents the Jabriyya, Hululiyyah and the Vujudiyyah (Pantheism).
|