|
Derginin Adı:
|
Ahi Evran Üniversitesi Kirsehir Egitim Fakültesi Dergisi
|
|
Cilt:
|
2005/6
|
|
Sayı:
|
1
|
|
Makale Başlık:
|
ESKİ ANADOLU TÜRKÇESİ METİNLERİNDE “Kİ”, “KİM” BAĞLAMA EDATI VE İLGİ ZAMİRLERİNİN ZAMAN VE KİP EKLERİNE YÜKLEDİĞİ GÖREVLER
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
Alternatif dilde başlık bulunmamaktadır. There is no article title in another language.)
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
12.03.2011
|
|
Okunma Sayısı:
|
18
|
|
Makale Özeti:
|
Combining sentences one by other by preposition comes to Turkish from endo-european languages. Preposition
ki that combines the sub-clause to the main-clause as well used like adjective to a noun has entered Turkish from Perisain
Language. Thus Turkish question pronoun kim had been used as ki until seventeenth and eighteenth centuries. Specially
takes place in Ancient Anatolian Turkish texts. In this article we try to spot light on the using of ki and kim from point of
view of changing the meanings. Examples are taken from Ancient Anatolian Turkish texts.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Cümlelerin edatlarla birbirine bağlanması özelliği Türkçeye Hint-Avrupa dillerinden geçmiştir. Yardımcı
cümleyi temel cümleye bağlayan ki bağlama edatıyla, bir isim ile onun belirticisi durumunda olan bir cümleyi birbirine
bağlayan ki ilgi zamiri de dilimize Farsçadan girmiştir. Türkçedeki soru zamiri kim de zamanla ki’nin görevini üstlenerek
17 ve 18. yüzyıllara kadar birlikte kullanılmıştır. Özellikle Eski Anadolu Türkçesi dönemine ait metinlerde ki ve kim’li
cümleler yaygın bir şekilde yer almaktadır. Bu yazıda ki ve kim bağlama edatları ile ilgi zamirlerinin kendisinden sonra
gelen cümlenin fiiline yüklediği anlam ve görevler, Eski Anadolu Türkçesi dönemi metinlerinden seçilmiş örneklerle
gösterilmeye çalışılacaktır.
|