Makale Özeti:
|
Öz: 1990’l yllara değin, Türkiye’de muhafazakar-dindar kesimler
arasnda herhangi bir burjuva snf mevcut değildi. Aksine, 1980’li
yllara değin, esnaf ve “geleneksel tüccar”n Türk toplumunun dini -
muhafazakar kesimleri arasnda, özellikle Orta Anadolu’nun geleneksel
şehirlerinde temel ekonomik aktörler olduğu söylenebilir. 1990 ylndan
başlayarak, Türkiye’nin çevre bölgelerin de, özellikle Konya, Kayseri,
Yozgat ve Gaziantep gibi şehirlerinde “Anadolu Kaplanlar” ya da “Yeşil
Sermaye” olarak nitelendirilen yeni bir dini burjuvazi ya da girişimci
kesimi yükselmeye başlad. Sonrasnda, bu gelişmelerin paralelinde, Türk
ve Batl akademisyenler arasnda Türk toplumunda bu yeni yükselmeye
başlayan dini burjuvazinin gelişiminde önemli olduğu düşünülen sosyoekonomik
faktörlere yönelik yükselen bir ilgi ortaya çkt. Daha önceki
akademik çalşmalarn büyük bir ksm devlet ve büyük işadamlar
arasndaki ilişkinin niteliği üzerineydi. Yeni yükselen girişimcilerin dinsel
kimliklerinin tersine bu işadamlarnn çoğu seküler yönelimli bir
işadamlar derneğinin (TÜSİAD) üyesiydi. İslam, Kapitalizm ve iş ahlak
arasndaki ilişki sorunsaln tartştktan sonra, bu çalşma Denizli’deki
muhafazakâr girişimcilerin geleneksel değerleri ile modern piyasa
koşullarnda gerçekleştirdikleri ekonomik aktiviteler arasndaki ilişkiyi
ele almay amaçlar. Diğer bir deyişle, bu çalşma, kendi muhafazakar
değerleri ile modern ekonomik aktiviteleri arasnda uyumluluğu nasl ve
hangi yollarla sağladklarn değerlendirmeyi amaçlar. Bu saha çalşmas,
2010 ylnda çoğunun MÜSİAD üyesi olduğu Denizlili girişimcilere
uygulanmştr. Bu çalşmann temel tezini şu şekilde ifade edebiliriz:
muhafazakâr iş adamlarnn çağdaş piyasa ekonomisinde başarl
olmalarnn temel nedeni geleneksel-muhafazakâr değerleri modern
rasyonel girişimcilik kültürüyle bütünleştirmeleridir.
|