Makale Özeti:
|
Bu çalışmada, eğitsel bağlamda Dijital Hikâye Anlatımı (DHA) konusunda Türkiye’de var olan durumun betimlenmesi böylece bu konuda çalışma yapmayı planlayanlar için bir temel oluşturulabilmesi amaçlanmıştır. Araştırmada betimsel tarama yöntemi ile ulaşılan 12 tez ve 15 makale, içerik analizi ile belirlenen ölçütler doğrultusunda derinlemesine çözümlenmiştir. Analiz sonucunda DHA’nın eğitsel bağlamda hikâye anlatımından ziyade dijital kısmına odaklanıldığı, araçsal rolüne vurgu yapıldığı, yaşantıları ve deneyimleri anlamaya yönelik bir atölye çalışması olarak örgütlenmediği, atölye sürecinden daha ziyade bireysel beceri geliştirme hedefinin ağırlıklı olduğu; çoklu ortam ile DHA arasında kavram çatışmalarının olduğu; DHA’nın olası rolleri arasında yansıtma ve ifade aracı olması gibi roller ifade edilmesine rağmen hiç bir çalışmada deneyim paylaşımına dair bileşen tanımlanmadığı öncelikle dikkati çeken bulgular arasında yer almıştır. Buna ek olarak, incelenen çalışmalarda DHA konusunda teorik ve uygulama donanımına sahip kendileri de en az bir DHA atölyesinde katılımcı olarak yer almış kişilerce yürütülmesi esasının ne kadar gözetildiğine ilişkin sınırlı bilginin yer aldığı belirlenmiştir. Bu bulgular, Türkiye’de DHA’nın eğitsel bağlamda kullanımında bir yaklaşım sorunu olduğuna işaret etmektedir. Bu yaklaşım sorunu, sadece bir araştırmanın kendi sınırları içerisinde kalmayarak, yayılma riskini de beraberinde getirebilir. Sonuç olarak bu çalışma ile hatanın yayılımının önlenmesi konusunda bir adım atılmış olması umulmaktadır.
|