|
Makale Özeti:
|
İslam dininin temizlik ve hayırseverliğe verdiği önem nedeniyle sebil ve çeşme gibi su yapıları çokça inşa edilmiştir. Genellikle cami, mescit tekke gibi yapıların yanında ya da yakınında hayrat olarak yaptırılan sebiller halkın su ihtiyacını karşılamak için inşa edilmişlerdir. Kandil ve Ramazan’da limonata ve şerbet de ikram edilen bu yapılar, konumlarına göre köşe, cephe, müstakil ve pencere sebilleri olarak isimlendirilmektedirler. Çokgen, dörtgen ve daire şeklindeki bu yapılardan Edirne’de yirmi kadar inşa edildiği bilinmektedir. Balkan savaşları, depremler, yangınlar, yol ve çevre düzenlemeleri gibi nedenlerden dolayı yıllar içinde yok olan sebillerden biri de Selimiye Sebili’dir. III. Murad devrinde Mimar Davud Ağa tarafından yapıldığı düşünülen sebilin kesin inşa tarihi bilinmemektedir. “III. Murad Sebili, Selim Han Sebili ve Davud Ağa Sebili” isimleriyle de bilinmektedir. Bu çalışmada, 1930’ların ortalarına kadar Edirne Selimiye Külliyesi arastasının batı köşesinde bulunan sebilin mimarı, mimarisi ve tarihi özelliklerine değinilerek Edirne sebilleri ve sebil mimarisi içindeki yeri hakkında bir değerlendirme yapılacaktır. 1761-1762 tarihli onarım kayıtları eşliğinde inşa tarihi ve konumu açısından Selimiye Külliyesi ile olan ilişkisi ilk defa detaylı olarak incelenecektir. Edirne su yapıları hakkındaki çalışmalarda münferit bir sebil olarak ele alınarak, Selimiye Külliyesi’nin bir parçası olabileceği üzerinde durulmamış olması bu çalışmayı önemli kılmaktadır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
The Islamic emphasis on purification and charity significantly influenced the construction of water structures. For this reason, considerable attention was dedicated to building structures such as fountains and sebils. These structures, built as charitanle endowments alongside places of worship such as mosques and masjids, served to meet the water needs of the people. Sebils, where sherbet was also distributed during Ramadan and holy nights, are called corner, facade, detached, and window sebils according to their locations. Approximately twenty sebils with quadrangular, polygonal, or circular plans, were constructed in Edirne. However, most of them have been destroyed or severely damaged due to the Balkan wars, earthquakes, fires, road and environmental arrangements. One of the sebils that has not survived to the present day is the Selimiye Sebil. The exact construction date of the structure, which is believed to have been built by architect Davud Aga during the reign of Murad III, is unknown. It is also known as the “Murad III Sebil, Selim Han Sebil, and Davud Ağa Sebil.” This article evaluates the architecture, history, and architect of the sebil located in the western corner of the Edirne Selimiye Complex until the mid-1930s and its significance in Edirne sebils andfsebil architecture. Due to its location, its relationship with the Selimiye Complex will be examined fort he first time. Previous studies on Edirne’s water structures treated it merely as an individual fountain, failing to highlight its potential connection to the Selimiye Complex, thereby establishing the importance of this study.
|