Makale Özeti:
|
Litvan-Tatar Türkleri, Litvanya Büyük Prensliği’ne XIV. yüzyılda Altın Orda Devleti’nin dağılmasından sonra Kazan, Astrahan ve Kırım hanlıklarından gelip yerleşmişlerdir. Bu göç, yaklaşık XVII. yüzyıla kadar kesintisiz devam etmiştir. Önceleri Litvan-Tatar Türkleri, Tatar Türkçesini bilmekteyken bazı sebepler yüzünden XVI. yüzyılın sonu XVII. yüzyılın başlarından itibaren unutmaya başlamışlardır. Bunun sonucunda Kur’an-ı Kerim mealleri, dua ve ilmihal gibi dinî kitapların çevrilmesine ihtiyaç duymuşlar, böylece Arap harfleriyle ilkin Beyaz Rus, sonradan da Leh diliyle Litvan-Tatar Türklerine ait el yazmaları geleneğini başlatmışlardır. Bu makalede, Vilnius şehrinin Nemezis köyünde bulunan iki hamailin içeriği ve hamaillerde Türkçe yazılmış dua ve niyetlerde tespit edilen kelimelerin ses, şekil bilgisi ve söz varlığı üzerinde durulmuştur.
|