image.jpg

Derginin Adı: ASOSOURNAL
Cilt: 2014/1
Sayı: 2
Makale Başlık: OKUL ÖNCESI EĞITIM KURUMLARI YÖNETICILERININ OKUL ÖNCESI ÖĞRETMENI VE ÇOCUK ALGILARININ İNCELENMESI: BIR METAFOR ÖRNEĞI
Makale Alternatif Dilde Başlık: AN INVESTIGATION INTO THE PERCEPTIONS OF THE MANAGERS OF PRE-SCHOOL EDUCATION INSTITUTIONS RELATED TO THE PRE-SCHOOL TEACHER AND CHILD: AMETAPHOR SAMPLE
Makale Eklenme Tarihi: 15.04.2014
Okunma Sayısı: 8
Makale Özeti: Okul öncesi eğitim, yaşamın temeli olan okul öncesi dönemi kapsayan çocukların gelişim özellikleri, bireysel farklılıkları ve yeteneklerini göz önüne alarak şartları elverişsiz çevrelerden ve ailelerden gelen çocuklar için ortak bir ortam yaratan onların Türkçe’yi doğru ve güzel konuşmalarını, ilkokula hazır olmalarını, beden, zihin ve duygu gelişmesini, iyi alışkanlıklar kazanmasını amaçlayan ebeveynler ve eğitimcilerin etkin olduğu bir sistemdir (MEB, 2013a: 10). Okul öncesi dönemin içerisinde yer aldığı erken çocukluk dönemi bir çocuğun hayatında oldukça kritik bir önem arz etmektedir. Çocukların gerek kişilik gelişimi gerekse diğer gelişim alanlarındaki gelişiminin oldukça hızlı olması nedeni ile dış etkilere karşı korunmaya ve doğru bir şekilde desteklenmeye ihtiyaç duyduğu bu dönemde okul öncesi eğitimin önemi gündeme gelmektedir (Shonkoff, 2009: 1). 1739 sayılı Milli Eğitim Temel Kanunu’nda örgün eğitimin kademeleri arasında kabul edilen okul öncesi eğitimin aynı kanunun 19. maddesinde “mecburi ilköğretim çağına gelmemiş çocukların eğitimi” olarak ifade edildiği ve isteğe bağlı olduğunun belirtildiği görülmektedir. 2013 Yılı Türkiye İstatistik Kurumu verilerine bakıldığında 76.481.847 olan Türkiye nüfusunun 8.711.943’ünü yaşları 0 ile 6 arasında olan çocuklar oluşturmaktadır (TÜİK, 2013a). Aynı şekilde TÜİK verilerine göre 2012-2013 Eğitim Öğretim Yılı’nda bu çocukların 1.077.933’ünün toplamda 27.197 okulda görev yapan 62.933 okul öncesi öğretmeni rehberliğinde okul öncesi eğitim aldıkları bilinmektedir (TÜİK, 2013b). Türkiye’de 2012-2013 Eğitim Öğretim Yılı okul öncesinde net okullaşma oranlarına bakıldığında 3-5 yaş için %26.63, 4-5 yaş için %37.36 ve 5 yaş için %55.35 olduğu görülmektedir (MEB, 2013b: 1). Bu oranlar ülkemizde okul öncesi eğitimin henüz yeterince yaygınlaşamadığını gözler önüne sermektedir. Bu oranın bu denli düşük oluşunda halkın okul öncesi eğitim algısının ve okul öncesi eğitimin önemi konusunda yeterince bilgi sahibi olmamasının etkili olduğu düşünülmektedir
Alternatif Dilde Özet: Pre-school education is a system that covers the pre-school period which is the foundation of life in which parents and educators are effective; that creates a common medium for the children with unfavorable backgrounds and families by taking their developmental characteristics, individual differences and abilities into account; that aims to help them speak Turkish properly and smoothly, be ready for the elementary school, acquire good habits and support their physical, mental and emotional development (MEB, 2013a: 10). Early childhood in which the preschool period is situated, is of rather critical importance in a child’s life. The importance of pre-school education comes to the fore in this period in which children need to be protected and supported accurately against outside influences because both their personality development and development in other areas are quite fast (Shonkoff, 2009: 1). Pre-school education, which is considered among the levels of formal education in 1739 National Education Bacis Law, is expressed as “the education of children who haven’t reached compulsory school age” in the 19th article of the same law and noted that it is optional. According to the 2013 data of the Turkey Statistics Institute 8.711.943 of the Turkey’s population,76.481.847, are children aged between 0 and 6 (TUİK, 2013a). In the same way, according to TSI data, in the 2012-1013 academic year, 1.077.993 of these chidren received pre-school education under the guidance of 62.933 pre-school teachers working in 27.197 schools (TUİK, 2013b). Considering the the enrollment rate in pre-school in 2012-2013 academic year, they are seen as 26.63% for the ages of 3-5, 37.36% for the ages of 4-5, and 55.35% for the age of 5 (MEB, 2013b:1). These rates reval that pre-school education in our country can not become widespread sufficiently enough yet. The public’s perception about pre-school education and their insufficient knowledge on the importance of pre-school education are believed to be effective in this rate being so low

PDF Formatında İndir

Download PDF