|
Makale Özeti:
|
Sosyal beceriler, küçük yaşlardan itibaren çocuklara kazandırılması gereken ve yaşam boyu gerekli olan becerilerdir. Bu becerilerin okul öncesi dönemde ve devamında gelen ilkokul yıllarında desteklenmesi, çocukların hayatlarının ileriki yıllarında daha uyumlu ve özgüveni yüksek bireyler olarak yetişmesini sağlayabilir. Bu çalışmanın amacı, anasınıfı ve ilkokul birinci sınıfa devam eden çocukların sosyal beceri gelişimlerinin incelenmektir. Araştırma tarama modelinin kullanıldığı betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Muş İl Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı il merkezinde bulunan altı ilkokuldaki anasınıflarında ve birinci sınıflarda bulunan 294 çocuk oluşturmuştur. Bu çocukların 124’ü anasınıfına 170’i ise birinci sınıfa devam etmektedir. Elliott (1990) tarafından geliştirilen “Sosyal Beceri Değerlendirme Sistemi Temel Eğitim Öğretmen Formu” veri toplamak amacı ile kullanılmıştır. Ölçek, 3 üç alt boyuttan ve toplam 30 maddeden meydana gelmektedir. “İşbirliği” ve “Öz-Kontrol” alt boyutları 9 maddeden oluşurken, “Atılganlık” alt boyutu 12 maddeden oluşmaktadır. Ölçek 3’lü likert tipindedir. Her bir madde “Hiçbir Zaman” (1 puan), “Bazen” (2 puan) ve “Çok Sık” (3 puan) şeklinde derecelendirilmiştir. Ölçekten en fazla 90, en az 30 puan alınabilmektedir. Verilerin analizinde; frekans, yüzde, aritmetik ortalama gibi betimsel istatistikler ve Mann-Whitney U Testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden 60-72 aylık çocukların sosyal beceri puanları arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuştur. Anasınıfı ve birinci sınıfa devam eden 73 aylık ve üstü çocukların sosyal beceri puanları arasında da anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Çocukların büyük çoğunluğunun (%65) sosyal beceri düzeyinin orta seviyede olduğu belirlenmiştir.
|