|
Makale Özeti:
|
Göç, işgücü piyasası ve eğitimin yakın bir ilişki içinde olduğu gerek kuramlarda gerekse yapılan araştırmalarda ortaya konan bir gerçeklik olarak ortaya çıkmaktadır. Göçün “insan sermayesi kuramı” çerçevesinde açıklandığı çalışmalarda bu durum daha açık olarak ortaya konmaktadır. Göç olgusunu açıklayan birçok kuram bulunmaktadır. Bu kuramlar söz konusu olguyu her yönü ile açıklamaktan yoksundur. Bu yetersizlikleri göç olgusunu açıklamada geçersiz oldukları anlamına gelmemektedir. Her biri göç olgusunun farklı bir yönünü çözümlemeye odaklanmaktadır. Ancak çalışmada göç olgusunun insan sermayesi ile ilgili yönü irdelendiği için “neo-klasik ekonominin makro göç kuramı” ile “neo-klasik ekonominin mikro göç kuramı” üzerine eğilinmiştir. Bu çalışmanın amacı, temel işgücü göstergeleri çerçevesinde ülke içinde göç edenlerin eğitim durumlarının yerleşiklerle karşılaştırmaktır. Bu kapsamda, çalışma çağındaki, işgücündeki ve istihdamdaki göç edenlerle yerleşiklerin eğitim durumları arasında bir fark olup olmadığı sorgulanmıştır. Ayrıca, eğitim durumları itibariyle ücretli çalışanların ücretlerinde yerleşik olup olmamalarına göre farklılık ortaya çıkıp çıkmadığı da sorgulanan bir diğer konu olmuştur. Araştırma, TÜİK tarafından uygulanan 2012 yılı Hanehalkı İşgücü Anketi verilerine dayalı olarak planlanmıştır. TÜİK tarafından uygulanan 2012 yılı Hanehalkı İşgücü Anketi verileri çözümlenerek, çalışma çağı nüfusunun eğitim düzeyleri tespit edilmiştir. Bu çerçevede gerek çalışma çağında gerekse işgücünde ve gerekse de istihdamdaki nüfusun yerleşik olup olmamalarına göre eğitim durumlarında farklılık olduğu ortaya çıkmıştır. Çalışmada, göç edenlerin yerleşiklere göre daha eğitimli olduğu bulgusu ortaya çıkmıştır. Diğer yandan göç eden ücretli çalışanların yerleşiklere göre daha fazla ücret elde ettikleri çalışmanın bir diğer önemli bulgusudur.
|