Makale Özeti:
|
Türkiye’nin eskiçağ tarihi ilki İ.Ö. 3. binyılın son üç yüz yüzyılı içinde, ikincisi
İ.Ö. 2. binyılın son iki yüz yılına girildiğinde olmak üzere yaklaşık biner yıl
arayla iki büyük kitlesel göçe tanıklık etti. İkincisinden takriben bin yıl sonra bir
kitlesel göç de bugünkü Balkan devletlerinin bulunduğu coğrafyaya sirayet etti.
Sonuncusu bildirimizin konusunu oluşturmaktadır ve bu göçe ilişkin bilgiler,
eski Yunan ve Latin dilinde yazılmış ve bize kadar ulaşmış bulunan antik edebi
kaynaklarda ve yazıtlarda mevcuttur. Göçmenlerin etnik kimlikleri konusunda
bir tartışma söz konusu değildir. Onlar, eski Yunanlıların Keltler (Keltoi),
Romalıların Galler (Galli) dedikleri Kuzey Avrupa’nın adı bilinen ilk yerli halkıydılar.
Hint-Avrupalıydılar ve Keltçe konuşuyorlardı. Antik edebi kaynaklarda
özellikle onların Anadolu’ya geçen grubundan Galatlar diye söz edildi.
Anadolu’da yerleşmiş oldukları yukarı Kızıl Irmak dolaylarını da içine alan
Kuzey Phrygia’ya ise Galatia, yani Galatların ülkesi denildi. Ancak onların neden,
nasıl ve hangi yoldan Anadolu’ya geçmiş oldukları ve Anadolu’ya geçtikten
sonraki eylemleri konusunda Antik edebi kaynaklar yetersizdir veya bu kaynaklar
çelişkili bilgiler aktarırlar. Bu bildiride amacımız, Kelt/Galat göçünün
nedenini ve nasıl geliştiğini, göç yollarını, göçten sonraki eylemlerini antik edebi
kaynakların aktardığı bilgileri, epigrafik ve numismatik belgeler ile günümüz
tarihçilerinin araştırmalarını dikkate alarak tanımlayıp anlatmaktır
|