|
Makale Özeti:
|
Bu çalışmada Türklerin doğaya yaklaşımı temelde mitolojik dönem, ilahi dinler dönemi ve modern dönem olarak üçe ayrılıp her üç dönemi de etkileyen düşünce tarzı ve dinamikler (üretim, tüketim, modernleşme, kapitalizm vb.) toplumsal ekoloji bağlamında incelenip açıklanmaya çalışılmıştır. Bozkır kültürünün en seçkin örneklerinden birisini ortaya koyan Türkler, temel geçim kaynağı olarak tarım ve hayvancılığı seçtikleri için daima doğa ile iç içe bir hayat sürmüşlerdir. Bu hayat esnasında doğadaki sudan, ağaçtan, bitkiden, hayvandan ve bilumum canlıdan yararlanmışlardır. Başka bir ifadeyle Türklerin kurduğu kültür ve medeniyet içerisinde doğa unsurları vazgeçilmez bir yere sahiptir. İlk planda maddi alışveriş olarak görünen bu ilişkiler sadece sosyo-ekonomik alanda kalmamış, Türklerin inanış ve düşünüş dünyasına da etki etmiş ve doğaya saygı duyan bir felsefenin oluşmasını sağlamıştır. Çalışmanın konusu da bu felsefede zaman içerisinde meydana gelen değişimlerdir.
|