Derginin Adı:
|
Dergiabant
|
Cilt:
|
2018/2
|
Sayı:
|
12
|
Makale Başlık:
|
KANT’IN LEİBNİZ’İN MONADOLOJİSİNDEKİ UZAY VE ZAMAN ANLAYIŞINI ELEŞTİRİSİ
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
KANT’S CRITIQUE OF LEIBNIZ’S VIEW OF TIME AND SPACE MONADOLOGY
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
15.01.2019
|
Okunma Sayısı:
|
1
|
Makale Özeti:
|
Kant düşünce itibariyle kendisinden etkilenmiş olmasına rağmen sahip olduğu monad anlayışı itibariyle Leibniz’e yönelik eleştirilerde bulunmuştur. Leibniz tecrübenin kuruluşunun açıklanabilmesi için duyusal nesnenin bölünmez bir birliğe sahip olması gerektiği fikrinden dolayı monad düşüncesini savunmuştur. Bölünmez bir birlik olması nedeniyle de dışsal etkilere açık olmaması gerektiği fikrini savunmuştur. Bu nedenle de zaman ve uzamı monadda ortaya çıkan temsiller arasındaki bağa indirgemiştir. Kant amfiboliye kaynaklık ettiğini düşündüğü için böyle bir metafiziği kabul etmemiştir. Kant’ın Leibniz’e yönelik eleştirisi zaman ve mekanın temsiller arasındaki bağlantıya indirgenemeyeceği ve temsillerin zaman ve mekan tarafından kuşatılması gerektiği fikrine dayanmaktadır. Kant’a göre zaman ve mekan temsilleri kuşatan ve önceleyen bir form olduğu savunulmalıdır. Bu makalede Kant’ın monada yönelik eleştirisini zaman ve mekân ilişkisi dahilinde ele alınacaktır.
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Though Kant was influenced by Leibniz, he criticized Leibniz’s view of monad. Leibniz defended the idea of monad because the sensible object must have an indivisible unity on account of its foundation. Leibniz argued that monad must not be open to external influences because of its indivisible unity. Thereof, he reduced time and extension to the relationality between the representations that appear in the monad. Kant did not accept such a metaphysics because he thought it was the source of amphiboli. Kant's critique of Leibniz is based on the idea that time and space cannot be reduced to the connection between representations and that representations must be surrounded by time and space. According to Kant, time and space should be defended as a form that encompasses and precedes representations. In this article, Kant's criticism of monadology in relation to time and space is discussed.
|