|
Derginin Adı:
|
Littera Turca Journal of Turkish Language and Literature
|
|
Cilt:
|
2018/4
|
|
Sayı:
|
4
|
|
Makale Başlık:
|
GIYÂSÎ VE ŞİİRLERİ
|
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
THE WORKS OF GIYÂSÎ
|
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
20.02.2019
|
|
Okunma Sayısı:
|
1
|
|
Makale Özeti:
|
Son yıllarda şiir mecmuaları klasik Türk edebiyatı araştırmacılarının başvurduğu önemli kaynaklardan biri olmuştur.
Derleyicisinin ve yazıldığı dönemin kültürel ve edebî birikimini de aksettiren bu eserler, divan sahibi ve özellikle de usta
şairlerin beğenilen şiirlerinin yanı sıra bunların divanlarına girmeyen şiirlerini de ihtiva etmesi bakımından önemli bir
kaynaktır. Mecmuaların önemi bununla sınırlı değildir. Her şeyden önce divan sahibi olmayan, edebiyat tarihlerinde
kendilerine yer bulamayan şairlerin varlığının ispatı mecmuaların yardımıyla olmuştur. Nitekim, birtakım yeni araştırmalar
hiçbir kaynakta adı geçmeyen şairlerin yaşamış olduğunu bizlere bildirmektedir. Bununla birlikte bazı kaynaklarda kırıntılar
halindeki biyografik bilgilerin arasına serpiştirilen birkaç beyitle değinilen şairlerin şiirlerine de klasik edebiyatın kırk ambarı
olarak nitelendirilen mecmualarda tesadüf etmekteyiz. Bunlardan biri de XVI. yüzyıl şairlerimizden Gıyâsî’dir.
Hakkında bilgi edinebildiğimiz tek kaynak Ahdî’nin Gülşen-i Şu’arâ adlı tezkiresidir. Gıyâsî, her şeyden önce geleneğin
kurallarını bilip bu dairede şiirler kaleme almış bir şairdir. Bu çalışma ile şair tanıtılıp şiirleri bir arada verilmeye çalışılacaktır.
|
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Poetry magazines or ‘mejmuas’ have increasingly become an important primary resource for researchers of classical Turkish
literature. Such texts reflect the cultural and literary milieu of the period within which their compilers lived. They are a
treasure trove in terms of containing both the divan as well as the lesser known, non-divan poetry of master court poets.
Mejmuas were also known to serve as a platform for non-divanic, aspiring poets who wished to make their way into literary
history. New research reveals to us that next to no trace of a great many of these poets exist in any other texts beyond
mejmuas. What is more is that as scholars further pan their way through this literary gold mine, they at times come across
bits and pieces of biographical information laced amid the stanzas of these ghost poets—one of whom being the 16th poet
Gıyâsî.
The only source containing any trace of information about Gıyâsî is to be found in Ahdî’s collection of biographies titled
Gülşen-i Şu’arâ. He is considered to be a poet who was well groomed within the literary tradition of his time, and who thus
had penned his works accordingly. This paper will attempt to introduce and illustrate Gıyâsî and his works.
|