Derginin Adı:
|
Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi
|
Cilt:
|
2021/2
|
Sayı:
|
46
|
Makale Başlık:
|
Türkiye’de Kurum ve Kuruluşların Yaptıkları Sözlü Tarih Projelerinin Analizi
|
Makale Alternatif Dilde Başlık:
|
Analysis of Oral History Projects Conducted by Institutions and Organizations in Turkey
|
Makale Eklenme Tarihi:
|
29.12.2021
|
Okunma Sayısı:
|
0
|
Makale Özeti:
|
20. yüzyılın ikinci çeyreğinden itibaren ciddi bir şekilde gelişim gösteren sözlü tarih,
şehir, kurum, aile, göç, sivil toplum tarihi gibi yerel ve sosyal tarihi ilgilendiren konularda
yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Yaşayan hafızaları kayıt altına alan bu çalışmaların
artmasıyla özellikle Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Kanada, Avustralya gibi
ülkelerdeki çeşitli kurum ve kuruluşlar sözlü tarih projelerini desteklemeye başlamışlardır.
Türkiye’de ise bu tür projeler, 1990’lı yıllardan itibaren görünürlük kazanmıştır. Literatür
taramasında Türkiye’de kurum ve kuruluşlar tarafından yapılmış olan sözlü tarih projelerini
toplu olarak inceleyen herhangi bir çalışma tespit edilememiştir. Alandaki eksiklikten yola
çıkarak tasarlanan bu çalışmada Türkiye’deki kurum ve kuruluşların (belediye, üniversite,
STK vb.) yapmış oldukları sözlü tarih projelerini incelemek ve değerlendirmek
amaçlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden biri olan bütüncül çoklu durum
deseni kullanılmıştır. Veri kaynakları (örneklem), kriter örnekleme yöntemi kullanılarak
belirlenen 81 sözlü tarih projesinden (1995-2021) oluşmaktadır. İlgili projeler, içerik analizi
yöntemiyle projeyi yapan kurum ve kuruluşlar, yıllar, odaklandığı tarih alanı, katılımcı
sayıları ve ortaya konulan ürünler temalarına göre değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda
ulaşılan sonuçlar, Türkiye’de kurum ve kuruluşlar tarafından yapılmış sözlü tarih
projelerinin hem nicelik hem de odaklandığı tarih alanının çeşitliliği bakımından yetersiz
olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte projelerin çoğunu belediyelerin gerçekleştirdiği ve
bu projelerden daha çok kitapların üretildiği tespit edilmiştir.
|
Alternatif Dilde Özet:
|
Oral history, which developed significantly since the second quarter of the 20th
century, is used extensively in local and social history-related issues such as the history of
cities, institutions, families, migration, and civil society. With the increase in oral history
studies that record living memories, various institutions and organizations in countries such
as the United States, the UK, Canada, and Australia have started to support oral history
projects. In Turkey, such projects started to gain popularity in the 1990s. The literature review yielded no study that collectively examines oral history projects conducted by
Turkish institutions and organizations. Based on this gap in the relevant literature, this study
aims to examine the oral history projects conducted by institutions and organizations
(municipalities, universities, NGOs, etc.) in Turkey. The study employed the holistic
multiple-case study, which is one of the qualitative research methods. Data sources (sample)
include 81 oral history projects (1995-2021) determined by using the criterion sampling
method. The projects included in the sample were evaluated by content analysis method,
according to themes of the institutions or organizations that carried out the project, the years
when the projects were conducted, their focus, their number of participants, and the
products they offered. According to research findings, it was concluded that oral history
projects conducted by the Turkish institutions and organizations were insufficient because
there was a lack of quantity as well as the diversity of history fields on which these studies
are based. In addition, it was found that municipalities conducted most of the projects and
books were the main product of the projects.
|